രക്ഷയില്ല.
മകൾ ഷാരോണാണ് അയാളുടെ ആകെയുള്ള ബലഹീനത.
"എന്നാ ഞാൻ പോകുവാടീ,"
അയാൾ വരാന്തയിലേക്കിറങ്ങി.
"ഇനി വൈകുന്നേരമേ വരൂ…"
"ശരി!"
അവൾ പറഞ്ഞു.
ഫോറോസ് അവളെ കൊതിയോടെ നോക്കി.
നോട്ടം എത്തിയത് മറ്റെങ്ങുമല്ല.
അവളുടെ മാറിൽ തന്നെ.
"ഹ്മ്മ്? എന്താ?"
"എടീ ഒന്ന് പിടിക്കാൻ താടി, ഞാൻ പോകുവല്ലേ?"
ഷാനി ചുറ്റും നോക്കി.
എന്നിട്ട് പിമ്പിലെ സ്റ്റോർ റൂമിന് നേരെ കണ്ണ് കാണിച്ചു.
സ്റ്റോർ റൂമിനു പിമ്പിൽ നിറയെ വാഴകൾ വളർന്നു നിൽക്കുന്നു.
ഒരു വശം നിറയെ ചെമ്പരത്തിയും തഴുതാമയും.
മറ്റേ വശത്ത് പുളിമരത്തിന്റെ പടർപ്പ്.
അവിടെ നിന്നാൽ ആരും കാണില്ല.
നൈറ്റിയുടെ കൊളുത്തുകൾ മാറ്റിക്കൊണ്ട് ഷാനി അങ്ങോട്ട് നടന്നു.
പിന്നാലെ ഫിറോസും.
സ്റ്റോർ റൂമിൽ കയറി അവൾ തിരിഞ്ഞു നിന്നു.
അപ്പോൾ അവളുടെ മുഴുത്ത മുലകൾ രണ്ടും വെളിയിൽ വന്നിരുന്നു.
ഷാനി രണ്ടുമുലകളും കൈയിലെടുത്ത് അയാളെ കാണിച്ചു.
"ആവശ്യം പോലെ പിടിക്കുകയോ കടിക്കുകയോ കുടിക്കുകയോ എന്ത് വേണേലും ചെയ്തോ,"
അടുത്ത നിമിഷം അയാളുടെ ഇരുകൈകളും അവളുടെ മുളയുടെ കൊഴുപ്പിലും തെറുപ്പിലും അമർന്നു.
ആർത്തിയോടെ അവ രണ്ടും അയാൾ കശക്കി കുഴച്ചു.
"ആഹ്
!"
അവൾ പുളഞ്ഞു.
"പതുക്കെ!"
അത് വകവെക്കാതെ അയാളുടെ കൈവിരലുകൾ വീണ്ടും വീണ്ടും മുലകളെ ഞെക്കിക്കുഴച്ചു.
"കുടിക്ക്!"
അവൾ അയാളുടെ മുഖമെടുത്ത് മുലകളിൽ വെച്ച് അവയിലേക്കമർത്തി.
അയാളുടെ ചുണ്ടുകൾ അവയിൽ ദാഹത്തോടെ അമർന്നു.
ചുണ്ടുകൾ ഞെങ്ങി നീങ്ങി.
വായ് തുറന്നു മുലക്കണ്ണുകളും ഏരിയോളയും വലിച്ചു കുടിച്ചു.
"ആഹ്!"
അവൾ വീണ്ടും പുളഞ്ഞു.
"മതി..അല്ലേൽ എന്റെ പിടീന്ന് പോകും! മോളെങ്ങാനും ഇറങ്ങിവന്നാ!"
അയാൾ ഒരു വിധത്തിൽ വിധത്തിൽ മുലകളിൽ നിന്ന് ചുണ്ടുകൾ വേർപെടുത്തി.
പിന്നെ ഷെഡിലേക്ക് പോയി.
ബൈക്ക് ഇറക്കി.
അവൾ കൈ വീശിക്കാണിച്ചു.
മണിയമ്പാറ കഴിഞ്ഞ് ഒരു ചെമ്മൺ പാതയുണ്ട്.
അതിലെ പതിനഞ്ചു മിനിറ്റ് പോയാൽ തളിക്കോട്.
അവിടെ സുഹൃത്ത് രാമചന്ദ്രനുണ്ട്.
അവന്റെ വീട്ടിൽ ബൈക്ക് വെച്ചിട്ട് പോകണം.
അവിടെ കഴിഞ്ഞാൽ വഴിയില്ല.
പിന്നെ കുന്നാണ്.
വനമുണ്ട്.
അരമണിക്കൂർ മലകയറണം.
അവിടെയാണ് ഫിറോസിന്റെ സ്ഥലവും ദേഹണ്ഡങ്ങളുമൊക്കെ.
അതിനടുത്താണ് ഏലിയാസ് താമസിക്കുന്നത്.
ആ പ്രദേശത്തെ ഒരേയൊരു താമസക്കാരൻ.
മണിയമ്പാറ കഴിഞ്ഞ് തളിക്കോട് എത്തി.
തളിക്കോട് രാമചന്ദ്രന്റെ വീട്ടിൽ
