? മാന്ത്രികക്കോൽ ✨️

ഞാൻ കണ്ണാടിയിലൂടെ മാളുവിനെ നോക്കി. കുറെ നാളുകൾക്കു ശേഷം വീണ്ടും മാളു എന്റെ  സീറ്റിൽ, പഴയതുപോലെ അവൾ വിധൂരതയിലേയ്ക്ക് നോക്കി വിഷാദ ഭാവത്തോടെ… കോളേജിൽ എത്താൻ കുറച്ചു ദൂരമേ ഉള്ളു എന്നായപ്പോൾ ഞാൻ വണ്ടി നിർത്തി. മാളുവിന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു. അവൾ എന്നെയൊന്നു നോക്കി. പിന്നെ വീണ്ടും വിദൂരതയിലേക്ക് കണ്ണുകൾ പായിച്ചു. ആ കണ്ണുകളിലെ നനവ് എന്നെ വേദനിപ്പിച്ചു. CITU "മാളു’ ഞാൻ വിളിച്ചു. "മാളവിക… അതാണെന്റെ പേര്.’ ദൂരേയ്ക്ക് നോക്കിക്കൊണ്ടു തന്നെ അവൾ പറഞ്ഞു. "സോറി. ഇയാളുടെ കാല് പിടിച്ചു ഞാൻ മാപ്പു ചോദിക്കാം. പിന്നെ തന്റെ അമ്മ അന്ന് അവിടെ വന്നതിൽ ഞാൻ എന്ത് തെറ്റാണു ചെയ്തത്?’ ഞാൻ ചോദിച്ചു. "ഞാൻ ആരെയും തെറ്റ് പറഞ്ഞിട്ടില്ല’ ദേഷ്യം ഭാവിച്ചു അത് പറയുമ്പോഴും അവളുടെ ശബ്ദം ഇടറുന്നുണ്ട്. "ഞാൻ മാപ്പു പറയാം… എന്നെ ശിക്ഷിച്ചോളു… ഞാൻ എന്ത് ചെയ്താൽ ആണ് ചെയ്ത തെറ്റിന് പരിഹാരമാവുക?’ സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ ഒരാളുടെ മുൻപിൽ ഇത്രയും താഴ്ന്നു കൊടുക്കുന്നത് ആദ്യമായാണ്. പക്ഷെ ഈ ദേവതയുടെ മുൻപിൽ ആവുമ്പോൾ അതിൽ ഒരു "കോളേജിൽ എത്താൻ വൈകും’ പരിഭവം കലർന്ന മുഖത്തോടെ ദേഷ്യം ഭവിക്കാനുള്ളശ്രമത്തോടെ ഇടറിയ ശബ്ദത്തിൽ അത്ര മാത്രമേ അവളുടെ മറുപടി ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു. എനിക്ക് ഉള്ളിൽ വല്ലാത്തൊരു വിങ്ങൽ. ഇനിയൊരിക്കലും എന്റെ പഴയ മാളൂട്ടിയെ എനിക്ക് തിരിച്ചു കിട്ടില്ലെന്ന് എന്നോട് ഉള്ളിൽ നിന്ന് ആരോ പറയുന്ന പോലെ. ഒന്നും വേണ്ടായിരുന്നു… ഒരിക്കലും അടുക്കരുതായിരുന്നു. ഏറ്റവും സങ്കടം തോന്നുന്നത് പളുങ്കു പാത്രം പോലുള്ള അവളുടെ നിർമലമായ മനസ്സിൽ ഞാൻ കാരണം ചീന്തലുകൾ വീണല്ലോ എന്നതിലാണ്. ഫോൺ റിങ് ചെയ്തപ്പോഴാണ് ഞാൻ ഓർമകളിൽ നിന്നും ഞെട്ടിയത്. രേഖയുടെകാൾ ആണ്. ഞാൻ കാൾ എടുത്തു. "രജി… എവിടെയാ? മാളുവിനെ വിട്ടില്ലേ? പെട്ടെന്ന് വാ" അവളുടെ കൊതിയോടെ ഉള്ള വിളി. "ആഹ്… വരുവാ… എന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ടിനെ കണ്ടു സംസാരിച്ചിരുന്നു പോയതാ… ഇപ്പൊ വരാം’ "ഹ ഹ… അവൻ അറിയട്ടെ എന്റെ മുതലാളിയുടെ ഭാര്യ എന്റെ കൂടെ കിടക്കാൻ കൊതി മൂത്തു വിളിക്കുവാന്ന്’ "ശോ… രജി… അവൻ ഇതൊക്കെ കേൾക്കുന്നുണ്ടോ ?’ "ആ ഉണ്ട്. അവനും എന്റെ മുതലാളിച്ചിയെ ഒന്ന് പരിചയപ്പെടണം എന്ന്… എന്നാ സാർ ന്താ? ഞാൻ പറയട്ടെ എന്നോടൊപ്പം വരാൻ?’ ആ മനസ്സിൽ ഏല്പ്പിച്ച മുറിവ് മാറ്റാൻ ഞാൻ ഇനി എന്ത്