ഞാൻ ഷാനു. പ്ലസ്ടൂ കഴിഞ്ഞു. ഇനി കോയമ്പത്തരിൽ പഠിക്കാൻ പോകണം എന്നാണ് വീട്ടുകാർ പറയുന്നു. പക്ഷെ എനിക്ക് ഇവിടെ നിന്നും പോകുവാൻ ഇഷ്ടമല്ല. അതിനു കാരണം നിയാസിക്കയാണ്. ഞങ്ങളുടെ നാട്ടിലെ സുമുഖനും സുന്ദരനും ആയ ചെറുപ്പക്കാരൻ, ധാരാളം പണവും പലയിടങ്ങളിലും ബിസിനസ്സും. ടെലിഫോണിലൂടെയും തന്റെ കടയിൽ ഡ്രസ്റ്റെടുക്കാൻ വരുന്നവരിൽ നിന്നും ഒക്കെയാണ് നിയാസിക്ക ചരക്കുകളെ ഒപ്പിച്ചെടുക്കുക.
ആദ്യം പരിചയം പിന്നെ അവരുടെ വിശദമായ ചരിത്രം തപ്പിയെടുക്കും. എന്നിട്ട് സന്ദർഭം ഒപ്പിച്ച് പണിയെടുക്കും. ചിലപ്പോഴൊക്കെ ഞാനും പുള്ളിയുടെ കൂടെ പോകും. താൻ പെണ്ണുങ്ങളെ കളിക്കുന്നത് വിശദമായി നേരിട്ടുകണ്ട് പഠിക്കുവാൻ പലപ്പോഴും ഇക്ക എന്നോട് ആവശ്യപ്പെടാറുണ്ട്. പക്ഷെ അത് പെണ്ണു സമ്മതിച്ചാൽ ഇല്ലെങ്കിൽ എവിടെയെങ്കിലും ഒളിച്ചിരുന്ന് കാണും.
രാത്രി ഏതാണ്ട് ഒമ്പതുമണിക്ക് നിയാസിക്ക എന്റെ വീട്ടിൽ വന്നു. സിനിമക്കെന്നും പറഞ്ഞു ഞാൻ വീട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി.
ബൈക്കിൽ പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോൾ ഇന്നത്തെ കളി വാഹിദ എന്ന ഒരു അമറൻ ചരക്കുമായിട്ടാണെന്ന് നിയാസിക്ക് പറഞ്ഞു. ‘നീ അൽപം
കഴിഞ്ഞു വർക്ക് ഏരിയായുടെ ഗ്രില്ല് വഴി മോളിൽ കയറിക്കോ ഞാൻ വിന്റോ അൽപം തുറന്നിടാം. പക്ഷെ അരമണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞു വന്നാൽ മതി. ഞാൻ മൊബൈയിലിൽ മിസ്കോൾ തരാം. അതുവരെ നീ മാറിനിൽക്ക്’, അവരുടെ വീടിന്റെ അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ നിയാസികക്ക് പറഞ്ഞു.
‘അവിടെ ആരൊക്കെയുണ്ട്?’ ‘അവളും ഒരു പ്രായമായ ഉമ്മയും മാത്രമേ ഉള്ളൂ. കൂട്ടികൾ ഇല്ല കല്യാണം കഴിഞ്ഞു കെട്ടിയോൻ പോയിട്ട് കുറച്ചുകാലമായി ‘ഇക്ക പറഞ്ഞു. ഞാൻ വരാം ഇക്കാ . നല്ലവണ്ണം നിരീക്ഷിച്ചു ബാൻ ബൈക്കുമായി മുന്നോട്ടുപോയി. ഇത്തരം സന്ദർഭങ്ങളിൽ അൽപം മാറി എവിടെയെങ്കിലും കടയുടെയോ മറ്റൊ അരികിൽ ബൈക്ക് ഒതുക്കുകയോ അല്ലെങ്കിൽ എന്തോ കമ്പ്ലേയ്ൻറുണ്ടെന്ന് പറഞ്ഞു ഏതെങ്കിലും വീട്ടിൽ ബൈക്ക് വെക്കുകയോ ആയിരുന്നു. അതൊക്കെ അതാതു സന്ദർഭം പോലെയിരിക്കും. ഇത്തവണം അരികം ദൂരെയല്ലതെ ഒരു കടകണ്ടു അതിന്റെ സൈഡിൽ ഒതുക്കി വെച്ചു. ഞാൻ വാഹിദയുടെ വീടിനരികിലേക്ക് നടന്നു.
സമയം ഏതാണ്ട് പത്തരയായിക്കാണും. പുറകുവശത്തെ മതിൽ ചാടിക്കടന്നു. ഇത്തരം വീടുകളിൽ ധര്യമായി ചാടാം കാരണം നായ ഉണ്ടാകില്ല. ഗ്രില്ലിൽ പിടിച്ച് സൺഷേഡുവഴി ഞാൻ മേളിൽ എത്തി.
