ബസിനുള്ളിലെ നിമിഷങ്ങൾ, ബെഡ്‌റൂമിലെത്തിയ സുഖങ്ങൾ

വെള്ളമെടുത്ത്, ഞാൻ ചോറുണ്ടുകൊണ്ടിരുന്നിരുന്ന ചെറിയ ഇടമുറിയിലേക്ക് കടന്ന അമ്മായി ഒന്ന് നിർത്തി… പിന്നെ എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി… ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ… "……….ഒരു പായും ബെഡ്ഷീറ്റുമെടുത്ത് ഈ മുറിയിലേക്കിട്ടോടി റംലോ.. ആ വിറകുപുരേൽ വല്ല പാമ്പോ ചേമ്പോ ഒക്കെ ഉണ്ടെങ്കിലോ… റൂമിൽ കിടന്നിട്ട് മോനെ ഉണർത്താൻ നിക്കണ്ട… പിള്ളേര് എണീറ്റാൽ പിന്നൊന്നും നടക്കില്ല….." അമർത്തി ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അമ്മായി പുറത്തേക്ക് നടന്നപ്പോൾ, തൊണ്ടയോളം എത്തിയ ചോറുരുള താഴോട്ടിറങ്ങാതെ ഇടയിൽ തങ്ങി…. നിമിഷനേരംകൊണ്ട് ഞാനാകെ വിളറിവെളുത്തു….. "……….എന്റെ റബ്ബേ!!!….. അമ്മായി എല്ലാം കണ്ടിരിക്കുന്നു…. ഇനി എന്താ ചെയ്യാ???" വാതിൽക്കലെത്തിയ അമ്മായി ഒന്നുകൂടി തിരിഞ്ഞു… "……….നീ വിഷമിക്കൊന്നും വേണ്ടടി മോളേ… പെണ്ണായാൽ ആൺസുഖമറിഞ്ഞു ജീവിക്കണം… അല്ലാതെ കല്യാണം ന്നും പറഞ്ഞ് ഒന്നിനും കൊള്ളാത്ത ഒരുത്തന്റെ അടിമയായി ജീവിക്കരുത്… നീ ധൈര്യമായി അവന്റടുത്തേക്ക് ചെന്നോ….. നിന്നെ താലികെട്ടീ ന്നു പറയണോൻ ഈ തരത്തിലായതുകൊണ്ടല്ലേ… അതിലൊരു തെറ്റുമില്ല… " അമ്മായിടെ വാക്കുകൾ കേട്ടപ്പോൾകണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു…. എത്ര ആഗ്രഹത്തോടെയായിരുന്നു സിനോജുമായുള്ള ഒളിച്ചോട്ടവും വിവാഹവും… കൈക്കലായതോടെ അയാളുടെ എല്ലാ വാശിയും ത്രില്ലും അവസാനിച്ചുത്രേ… കവിളിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങിയ കണ്ണുനീർ തുടച്ച് എഴുന്നേറ്റു.. ചാള വറ്റിച്ചത് കഴിക്കാൻ പോയില്ല… വേണ്ട… ഇന്ന് ഇതിലും രുചിയുള്ള അവന്റെ മാംസത്തിന്റെ സ്വാദറിയണം.. രാത്രീ മുഴുവൻ… അമ്മായികൂടി സപ്പോർട്ടായ നിലയ്ക്ക്… ചോറും കിണ്ണം അടുക്കളയിലെ കൊട്ടത്തളത്തിലേക്ക് വെച്ച്, പുറത്തേക്ക് ചെന്ന് അമ്മായി റൂമിന്റെ കതകടച്ചെന്ന് ഉറപ്പുവരുത്തി, വരാന്തയിലെ ലൈറ്റ് കെടുത്തി ഞാൻ മുൻവാതിൽ കുറ്റിയിട്ടു… ഇനി ഈ വാതിലിനിപ്പുറത്തുള്ള ലോകം എനിക്കും അവനും മാത്രം… പാത്രങ്ങൾ കഴുകിവെച്ച്, മോനെ ഒന്നുകൂടി തട്ടിയുറക്കി, കട്ടിലിനടിയിൽ ചുരുട്ടിവെച്ചിരുന്ന പുല്ലുപായും ഒരു ബെഡ്ഷീറ്റുമെടുത്ത് കിച്ചണിലേക്കിട്ട്, ഞാൻ പിന്നാമ്പുറത്തെ ലൈറ്റും ഓഫ് ചെയ്തു.. അകത്തുനിന്ന് ഡൈനിങ് റൂമിലേക്കുള്ള വാതിൽ ചാരി, കിച്ചണിലെ ലൈറ്റ് കൂടി ഓഫ്‌ചെയ്തപ്പോൾ പുറത്തു മുഴുവൻ ഇരുട്ട് പരന്നു… ഒരു കൊച്ചു മെഴുകുതിരി മാത്രം