വെള്ളം പോയപ്പോള് പിള്ള ഓര്ത്തു. മരുമകള് കള്ളിയാണ്. വാങ്ങിവച്ച പാന്റീസ് അവള് ആരെയെങ്കിലും വിട്ടു വാങ്ങിപ്പിച്ചതാണ് എന്നവന് ധരിക്കാനുള്ള തന്ത്രം. ഷണ്ഡന്. അവനതറിയുന്നില്ല.
അടുത്ത ദിവസം ദിനേശന് പോയിക്കഴിഞ്ഞപ്പോള് മായ മുടിവാരിക്കെട്ടിക്കൊണ്ട് അടുക്കളയിലേക്ക് ചെന്നു. പ്രാതലിനു ശേഷം ഉച്ചയ്ക്കലേക്കുള്ള വട്ടം കൂട്ടുകയായിരുന്നു കൌസല്യ.
"ഞാനെന്താ ചെയ്യണ്ടേ അമ്മെ" അലസമായി അവള് ചോദിച്ചു. മനസ്സുനിറയെ അമ്മായിയപ്പന്റെ മുഖമാണ്. ഈ തള്ള എങ്ങോട്ടെങ്കിലും ഒന്ന് പോയെങ്കില് എന്നവള് ആത്മാര്ഥമായി മോഹിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. താനും അമ്മായിയപ്പനും മാത്രമുള്ള ഈ വീട്. അവളുടെ പൂറു നനയാന് തുടങ്ങി.
"മോളെ വിറകു തീര്ന്നു. ആ തട്ടിന്റെ മോളീന്ന് കുറച്ച് പെറുക്കി ഇടാമോ?" കൌസല്യ ചോദിച്ചു.
മായ മൂളി.
അടുക്കളയിലേക്കുള്ള ഇടനാഴിയുടെ മുകളിലെ തട്ടിലാണ് വിറകു സൂക്ഷിക്കുന്നത്. മായ നൈറ്റി മേലേക്ക് കയറ്റിക്കുത്തി. അവളുടെ രോമമുള്ള കൊഴുത്ത കണംകാലുകളും ഏതാണ്ട് പകുതിയോളം തുടകളും പുറത്തായി.
"അച്ഛാ, ആ ഏണി ഒന്നിങ്ങു തരാമോ" അവള് വിളിച്ചുചോദിച്ചു.
പിള്ള
പത്രവുമായി സ്വീകരണമുറിയില് ആയിരുന്നു.
അയാള് ഏണിയുമായി വന്നപ്പോള് മായ അടുക്കളയിലേക്ക് നോക്കി. അമ്മായിയമ്മ നിലത്തിരുന്നു പച്ചക്കറി അരിയുകയാണ്. പിള്ള ഏണി ചാരി വച്ചു. മായയുടെ മുഖം തുടുത്ത് ചുവന്നിരുന്നു. ഇടുങ്ങിയ ഇടനാഴിയില് അവളുടെ മദഗന്ധം തിങ്ങി നിറഞ്ഞിരിക്കുകയാണ്. നൈറ്റിയുടെ താഴേക്ക് അയാള്ക്ക് നോക്കാതിരിക്കാന് കഴിഞ്ഞില്ല. ശരീരം തളരുന്നപോലെ അയാള്ക്ക് തോന്നി.
എന്ത് കൊഴുത്ത കാലുകള്. ഒതുങ്ങിയ ശരീരമുള്ള ഇവളുടെ കാലുകള്ക്ക് എന്ത് വണ്ണമാണ്.
"അച്ഛന് വിറക് കൈയിലോട്ടു വാങ്ങാമോ? ഇല്ലേല് നിലത്തോട്ട് ഇടേണ്ടി വരും" അവള് ചോദിച്ചു.
"വാങ്ങാം. മോള് കേറിക്കോ"
മായ കള്ളിയെപ്പോലെ അടുക്കളയിലേക്ക് നോക്കി.
"ആ കതകങ്ങു ചാരിയേക്ക്. ചെലപ്പോ പൊടി അടുക്കളേലും വീഴും. ഇതാകുമ്പം ഇവിടെ മാത്രം തൂത്താ മതിയല്ലോ" തന്ത്രപൂര്വ്വം അവള് പറഞ്ഞു. പിള്ളയ്ക്ക് മനസ്സിലാകുന്നുണ്ടായിരുന്നു അവളുടെ തന്ത്രം.
"എടീ ഈ കതക് തുറക്കല്ലേ. മോള് വിറകു പെറുക്കി ഇടാന് പോവാ" കതക് ചാരുന്നതിനിടെ അയാള് ഭാര്യയോട് പറഞ്ഞു. അവര് മൂളുന്നത്