പുഴയുടെ ശബ്ദത്തിന് കാതോർത്ത് മനോജ് അവളെ നോക്കി.
"വാ..എന്താ ഓർത്തത്? നടക്കാം…"
അവൻ അവളുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു.
ചേച്ചിയുടെ വിരലുകൾക്ക് എന്തൊരു മൃദുത്വമാണ്. ലാവണ്യഭംഗിയുടെ നിത്യത തപസ്സുചെയ്യുന്ന ദേഹമാണ്. സ്വർണ്ണ നിറം. വിടർന്ന നീണ്ട ഭംഗിയുള്ള കണ്ണുകൾ. നീണ്ട ഭംഗിയുള്ള മൂക്ക്. ചുവന്ന അത്യാകർഷകമായ ചുണ്ടുകൾ. നീണ്ട കഴുത്ത്. ചുവന്ന ഗൗണിനുള്ളിൽ നടക്കുമ്പോൾ ഉലഞ്ഞുയരുന്ന വലിയ മാറിടം. നൈറ്റിക്കുള്ളിലൂടെ പുറത്ത് കാണാവുന്ന തടിച്ച മാദകഭംഗിയുള്ള ആകൃതിയൊത്ത തുടകളുടെ ഔട്ട് ലൈൻ. സ്വർണ്ണക്കൊലുസ്സിട്ട അത്യാകർഷകത്വമുള്ള പാദങ്ങൾ… "സ്കെച്ച് വരച്ച് കഴിഞ്ഞോ എൻജിനീയർ?"
മനീഷയുടെ ചോദ്യവും ചിരിയുമാണ് മനോജിനെ തിരികെ കൊണ്ടുവന്നത്.
"ഹഹ.."
അവൻ ചിരിച്ചു.
"ഇപ്പഴാണ് ഒരു ചിത്രകാരനല്ലാത്തതിന്റെ നഷ്ട്ടം മനസ്സിലാവുന്നത്. അല്ലാരുന്നേൽ…"
"അല്ലാരുന്നേൽ…"
അവനോടൊപ്പം നടക്കവേ അവൾ ചോദിച്ചു.
"അല്ലാരുന്നേൽ എപ്പം ഈ ഈ മദാലസയുടെ രൂപം ക്യാൻവാസ്സിൽ പതിഞ്ഞു എന്ന് ചോദിച്ചാൽ മതി . അത് എത്ര ലക്ഷം രൂപയ്ക്ക് വിറ്റുപോയി എന്ന് ചോദിച്ചാൽ മതി…"
"ഓഹോഹോ …. ഓഹോഹോ …"
മനീഷ പരിഹാസത്തോടെ
പറഞ്ഞു.
"ജോക്ക് …..ജോക്കല്ല..ഇത്രേം മുഴുത്ത വലിപ്പടിക്കല്ലേ മോനെ!"
"പോ ചേച്ചി ..ജോക്കോ അത് കൊള്ളാം…ചേച്ചിയെ കണ്ടിട്ട് എന്റെ ഫ്രെണ്ട്സ് പറയുന്നത് ഒക്കെയൊന്ന് കേൾക്കണം!"
"ഫ്രെണ്ട്സ്?"
"അതേന്നേ…"
അവൻ പറഞ്ഞു.
"വരുണും ജോയലും സെന്തിലും ഒക്കെ…."
"അവരെങ്ങനെയാ എന്നെ അറിയുന്നേ…"
"എന്റെ ഫോണിലെ ഫോട്ടോയിൽ…ഫ്രെണ്ട്സ് അവരുടെ ഫാമിലിക്കാരെ ഒക്കെ കാണിക്കുവേലെ…? അപ്പനേം അമ്മേനേം ബ്രോസിനേം സിസ്സിനേം ഒക്കെ…എനിക്കിപ്പോ അപ്പനും അമ്മയും ബ്രോസും സിസുമായിട്ട് ചേച്ചിയല്ലേ ഉള്ളൂ..സോ…."
അവന്റെ ശബ്ദംഒന്ന് മുറിഞ്ഞു.
"എന്താടാ മുത്തേ…’
മനീഷ അവന്റെ തലമുടിയിൽ തഴുകി. മനോജിന്റെ കണ്ണുകളിൽ നനവെടുത്തു.
"നിന്റെ കാര്യം!"
അവൾ അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ അവന്റെ നെറ്റിയിലമർന്നു.
"ഓഹ്!"
മനോജിന്റെ ചുടു നിശ്വാസം അവളുടെ മുഖത്ത് പതിഞ്ഞു.
"എന്താ മോനെ…"
അവൾ മന്ത്രിക്കുന്നത് പോലെ ചോദിച്ചു.
"എനിക്ക് നെറ്റി മാത്രമല്ല ഉള്ളത്!"
അവൾക്ക് ചിരിപൊട്ടി. അവൾ എന്തിനാണ് ചിരിക്കുന്നതെന്നു മനോജിന് മനസ്സിലായില്ല.
"വേണ്ട വേണ്ട!"
അവൾ പറഞ്ഞു.
"ഒന്ന് കെട്ടി പിടിച്ചപ്പോഴേക്കും
